بررسی چگونگی غیرفعال شدن کاتالیست نیکل در فرایند ریفرمینگ متان و فعال سازی مجدد ان

توسعه صنایع پتروشیمی و شیمیایی در کشور به تدریج، سیر صعودی به خود گرفته است. یکی از عمده کاتالیست های مورد استفاده در صنایع پتروشیمی و شیمیایی که در چند سال اخیر مورد توجه قرار گرفته است و بیشترین کاربرد را به خود اختصاص داده، کاتالیست نیکل می باشد، که به طور معمول در بیشتر فرآیندهای پالایشگاهی مورد استفاده قرار می گیرد. از این رو مقدار زیادی ارز برای خرید این کاتالیست از کشور خارج می شود. از آنجا که این کاتالیست ها عمر محدودی داشته، پس ازچند سال استفاده مستعمل می شوند. بر همین اساس کاتالیست مستعمل این فرآیندها پس از دفع از نظر زیست محیطی مضر می باشند و از طرفی انباشت و انبار این کاتالیست ها در صنایع، سالانه به مقدار زیادی به صنعت ضرر مالی وارد می شود. از سوی دیگر با توجه به نبود منابع قابل توجه نیکل در کشور این فلز را به یک فلز مهم و استراتژیک تبدیل کرده است. منابع ثانویه نیکل می تواند نقش مهمی را از نظر بازیافت این عنصر ایفا کند. از موارد مهم قابل ذکر کاتالیست نیکل این است که در فرآیندهای گوناگون استفاده می شوند. به همین دلیل توجه ویژه به مبحث برداشت فلزات ازکاتالیست مستعمل درسال های اخیر شده است.در این پایان نامه ضمن بررسی عوامل مستعمل شدن کاتالیست، امکان برداشت و فعال سازی نیکل از کاتالیست مستعمل در پتروشیمی خارگ را مورد مطالعه قرار داده است. در فرآیند برداشت نیکل، از اسید سولفوریک، به عنوان حلال استفاده کرده و پارامترهای موثر بر برداشت نیکل نظیر دما، زمان، غلظت اسید، سرعت همزن، نسبت جامد به مایع و اندازه ذرات را مورد بررسی قرار داده ایم. نتایج نشان داد که 93 درصد ازنیکل در شرایط (µ)74 ، با دمای(°c)110، سرعت همزن(rpm) 700، با غلظت 60 درصد، نسبت جامد مایع 20/1، در 6 ساعت برداشته می شود و محصول نهایی نانوذرات هیدرواکسید نیکل که یکی از بی شمار کاربرد نیکل در صنعت بوده است، که در صنایع پتروشیمی، شیمیایی، باطری سازی، آبکاری و دیگر صنایع کاربر دارد